Bart, wat was jouw motivatie om official te worden?

Ik wou op de Belgische kampioenschappen eens iets anders doen, ik zag dat het altijd in goede banen geleid werd en ik wou hier zelf ook bij helpen. Ik was zelf nog geen roeier, maar wou wel zelf mijn steentje bijdragen aan een goed verloop van de wedstrijd. Als mijn eigen club wedstrijden organiseert zit ik zelf in de organisatie en bij wedstrijden op een andere locatie ben ik scheidsrechter.

Wat is er volgens jou nodig voor meer inclusie en diversiteit, zowel in de sport als bij de officials?

Hmm, dit is moeilijk, want de wereld van de officials is naar mijn gevoel een complexe wereld. Er is wel reeds wat diversiteit qua leeftijd en ook beide geslachten worden steeds meer vertegenwoordigd, al verschilt dit wel van sport tot sport. Ik denk dat er nog veel onbekendheid heerst over de functie en het is toch nog altijd vooral een ‘oude mannenwereld’. Elk weekend of elke twee weken een weekend jezelf vrijmaken vergt ook wel veel engagement vind ik.

De roeisport is een tolerante sport, maar op dit moment wel nog vrij eentonig. Voor zover ik weet ben ik de enige ‘vertegenwoordiger’ van de LGBTQI+ gemeenschap tussen de kamprechters. Het zijn ook voornamelijk autochtone mensen. Diversiteit vind ik echt wel belangrijk zodat iedereen in de sport een rolmodel kan hebben.

Elke sport zou hierover na moeten denken. Een mooi initiatief was er van een Gentse club met hun ‘same sport different sexuality’ actie.

Je bent naast scheidsrechter onder andere ook API, waarom wou je dit worden?

De vorige API was gestopt en ik werd gevraagd omdat ik als maatschappelijk assistent goed kan luisteren en ervaring heb met deze thema’s. We proberen als club heel veel in te zetten op preventie. We werken aan een gedragscode en ook rond pesten zijn we actief.

Hallo Stephan, wat was jouw motivatie om official te worden?

Mijn motivatie was er vooral omwille van mijn blijvende interesse voor de sport, ondanks dat het soms een beetje een ondankbare job is. Ik ben 36 jaar geleden als scheidsrechter gestart op de leeftijd van 18 jaar en ik doe het nog altijd met veel passie.

Ik begeleid ook youth officials nu, dit doe ik voornamelijk om mijn club te helpen. Ik zeg altijd: “No ref no game”. Ik vind het belangrijk dat er bij een wedstrijd altijd een ref is die het spelletje begrijpt.

Fair-play en respect voor alle betrokkenen vind je heel belangrijk, hoe breng je deze waarden in de praktijk bij wedstrijden waar je scheidsrechter bent?

Binnen de club waar ik aangesloten ben hebben wij een gedragscode voor alle betrokkenen, de coaches, spelers en ook de ouders. Respecteer tegenstanders, publiek en scheidsrechters is hierin heel belangrijk. Ik zou meteen ingrijpen als ik zie dat er geen fair-play of respect is. Een goeie ref is er één die niet gekend is, maar iedereen maakt fouten en mag ook fouten maken.

Je bent ook referee-ambassador, waarmee u de volgende generatie scheidsrechters opleidt. Wat is je motivatie om dit te doen?

Ik begeleid de youth officials echt zo goed mogelijk in alle aspecten. Zowel basket-technisch als in het aanvoelen van een wedstrijd. Ik vind het belangrijk dat zij de wedstrijd zo neutraal mogelijk leiden. Ik vind de ‘opvoeding’ van spelers belangrijker dan het resultaat in het jeugdbasketbal. Ik wil ze dus de juiste waarden meegeven.

Het scheidsrechterkorps bestaat voornamelijk uit mannen, heb jij ideeën om een hoger aantal vrouwelijke scheidsrechters te hebben?

Het female project in het basketbal is een interessant project om vrouwen te stimuleren om scheidsrechter te worden en te blijven.

We zouden vrouwen die het wel doen als voorbeeld moeten tonen, want er is een hoge drempel. Het doet me dan ook plezier dat ik 3 vrouwelijke youth officials heb die gemotiveerd zijn om wedstrijden te leiden binnen onze club.

Bedankt Bart en Stephan! Bedankt aan alle officials voor jullie wekelijkse inzet!